
Collectief Het Paradijs – Hard Cut Paradise

Is onze beschaving slechts een dun laagje vernis?
Hard Cut Paradise is een fysieke beeldenstorm, een aaneenschakeling van controversiële gedachtes, troostende beelden, een absurde verbeelding van de menselijke geschiedenis waarin we onszelf en het publiek bevragen wat nu eigenlijk beschaafd is.
Meer dan tweeduizend jaar geleden schreef men verhalen op waar we ons vandaag de dag nog aan vastklampen. Toen Eva de appel van de boom plukte ontstond er kennis van goed en kwaad en begonnen we ons te schamen voor onze naaktheid. Sinds de industriële revolutie is economische groei het heilige ideaal geweest, kapitalisme en consumentisme doken op en in 1885 besloten de grootmachten van Europa Afrika met potlood en liniaal op te delen. Het zijn deze grote veranderingen geweest waar we vandaag de dag onze beschaving op baseren.
Maar hoe beschaafd zijn we eigenlijk? En wat leren we van de beschavingen vóór ons? Wanneer de ene beschaving afbrokkelt lijkt de ander zich al aan te dienen en bouwen we zo snel mogelijk iets nieuws op zonder stil te staan bij de brokstukken van het verleden. We zijn dagelijks bezig met onze toekomst: we proberen rampen te voorkomen, te emanciperen en te kiezen welke mensen de wereld draaiende moeten houden. Maar als we kritisch naar ons geschiedenis kijken, kunnen we dan opgelucht ademhalen met het besef dat het stukken beter gaat of, zijn we compleet verdwaald geraakt en is onze beschaving toch slechts een dun laagje vernis?
Regie: Vincent van Woerkom • Spel: Luuk Weers, Ivar Schutte en anderen
Over de makers
Collectief Het Paradijs is voorjaar 2022 een nieuwe weg ingeslagen waarbij Luuk Weers, Vincent van Woerkom en Ivar Schutte als artistieke kern, bijgestaan door productieleider Floor Öffner en zakelijk leider Christiaan Uytdehaage samen het nieuwe Paradijs vormen. Ze maken rauw werk, dat op een beeldende, fysiek energetische manier de tijdgeest bevraagt en daarmee het publiek meedogenloos om de oren slaat. Ze zetten hoofdzakelijk hun lichamen in en kunnen niet anders dan 200 procent gaan om alles uit zich te halen wat er inzit in een ultieme poging mensen te verwonderen, uit te dagen en te raken. Door hun hoge energie en grote hoeveelheid aan beelden bereiken ze zowel toegankelijkheid als een verdieping van het werk.